Op 8 maart is het Internationale Werkende Vrouwen Dag, waarop vrouwenonderdrukking overal ter wereld op de agenda staat. In vele landen worden er demonstraties,  marsen en bijeenkomsten georganiseerd. Zo zal er in Nederland op 8 maart ook een Women’s March plaatsvinden in Amsterdam. De afgelopen jaren is deze wereldwijde strijd tegen discriminatie steeds meer in Nederland te zien: studenten en werkers laten zich horen tegen racisme,  seksisme,  moslimhaat,  homofobie en transfobie. Al deze vormen van discriminatie zijn gevolgen van de verrotte kapitalistische samenleving waarin we leven,  waarin de bazen en machthebbers ons telkens tegen elkaar proberen te keren. 

Zelfs als gevallen van seksueel misbruik of racisme in Nederland niet elke dag in het nieuws verschijnen, betekent dit niet dat deze niet bestaan. Politici spannen zich in om dit land te portretteren als een ‘open en tolerant land’. Dit komt echter meer overeen met een mythisch historisch beeld dat toeristen hebben van Amsterdam, dan met de realiteit.  

Het geweld van het systeem 

In 2020 is gelijkheid nog steeds een onbekend fenomeen voor de meerderheid van vrouwen, LGBT, migranten en anderen.  Vrouwen worden bijvoorbeeld nog steeds gediscrimineerd op de werkvloer, waar ze in vele sectoren, met name recht en financiën, minder worden betaald dan hun mannelijke collega’s. In Nederland is de loonkloof alleen maar aan het stijgen. In 2017 was het verschil in salaris voor vrouwen onder de 36 jaar 4,9% vergeleken met het salaris van mannen voor hetzelfde werk. In 2019 steeg het percentage naar 6,4%. Voor vrouwen boven de 36 jaar is het verschil zelfs hoger met 8,9%. Om het simpel te stellen, dit verschil is ongeveer 5 duizend euro per jaar, ongeveer 3 fulltime werkweken voor niks.  

De crisis van het kapitalisme heeft ernstige gevolgen gehad voor de levensomstandigheden. In alle landen hebben overheden systematische bezuinigingen doorgevoerd op sociale voorzieningen, zoals kinderopvang, verpleeghuizen, enzovoorts, waardoor de last voor vrouwen, die traditioneel de verantwoordelijkheid dragen voor de zorg van kinderen, ouderen en zwakken, toeneemt. De lonen, die al lager zijn voor vrouwen dan voor mannen, worden verlaagd. Ontslagen, onzekere arbeid en dergelijke, betekenen ook verslechterende levensomstandigheden en verhoogde onzekerheid voor werknemers, die vrouwelijke werknemers onevenredig treffen. Dit maakt het op zijn beurt weer moeilijker voor vrouwen om financiële onafhankelijkheid te bereiken en daardoor ook om relaties van misbruik te verlaten. 

De problemen waarmee vrouwen worden geconfronteerd, zijn niet ‘gewoon’ van materiële aard. Onderdrukking is ingebakken in het rechtsstelsel waar vrouwen te maken hebben met discriminerende wetten tegen abortus en waar vrouwen en andere onderdrukte groepen in het algemeen niet als gelijken worden behandeld. Onderdrukking van vrouwen wordt versterkt door de heersende klasse door ideologie, massamedia, het onderwijssysteem enzovoorts. 

Je staat niet alleen 

Aan de economische onderdrukking moeten we ook het fysieke geweld toevoegen dat vrouwen treft, zowel binnenshuis als buitenshuis. Het percentage vrouwen dat tijdens hun leven slachtoffer is geweest van misbruik is extreem hoog. In vele landen staat het nieuws over geweld en moord op vrouwen elke dag op de agenda, zoals in Mexico. 

In Nederland toont een rapport van Gemeente Amsterdam dat het probleem niet alleen in derdewereldlanden bestaat. Ongeveer 45% van de Nederlandse vrouwen is het slachtoffer geweest van fysiek en/of seksueel misbruik. Bijna 73% is seksueel geïntimideerd en één op de tien vrouwen is minstens één keer in haar leven verkracht. De dader is vaak de partner of een bekend persoon, maar gevallen ‘op straat’ groeien ook: het onderzoek heeft ongeveer 3,5 duizend Amsterdamse vrouwen geïnterviewd en van hen is ongeveer 41% geïntimideerd op straat. 

Gemeente Amsterdam heeft besloten om een campagne te lanceren genaamd ‘Je staat niet alleen’, met als doel vrouwen aan te moedigen om zich uit te spreken, niet alleen tegenover de politie, maar ook tegenover vrienden en andere ‘vrouwen met een sterke persoonlijkheid’. De website van de campagne heeft namelijk een aanvraagformulier waarin ‘sterke vrouwen’ zoals journalisten, influencers of kunstenaars wordt gevraagd om ‘een vriendin te worden’ en een vrouw te helpen. 

Dit is natuurlijk een positieve campagne en het bespreken en melden van gevallen van misbruik is de eerste stap om er een oplossing voor te vinden. We vinden het absurd dat een vrouw gespannen moet rondlopen en anticiperen op een mogelijke aanval of ‘s nachts bewust niet in bepaalde gebieden durft te lopen. Maar we moeten ook specificeren dat de economische crisis van het laatste decennium verband houdt met de toename van het aantal vrouwelijke slachtoffers van geweld. 

Geweld tegen vrouwen treedt meestal op in die gevallen waarin vrouwen zich psychologisch kwetsbaarder voelen, slachtoffers van de bitterheid van het leven, en vaak gedwongen worden om zowel emotioneel als economisch van hun partners afhankelijk te zijn. Gedwongen relaties en de algemene uitbuitingssituatie waarin vrouwen zich in bevinden, zijn de typische omstandigheden waarin het pathologische karakter van het gevoel van eigendom over de vrouw groeit bij mannen. Dit verklaart waarom vrouwen in de meeste gevallen bang zijn om de politie te bellen en de partner aan de kaak te stellen: aan de ene kant hebben we gezien dat het rechtssysteem deze mannen meestal niet op de juiste manier beoordeelt; soms worden zij zelfs in het gelijk gesteld. Anderzijds zorgt het gebrek aan perspectief op een onafhankelijk leven ervoor dat vrouwen zich stil houden. 

Niet alleen vrouwen 

Vrouwen zijn niet de enige groep mensen die worden geïntimideerd of seksueel misbruikt. LGBT, migranten, mensen van kleur zijn ook het slachtoffer van het systeem. Elke dag vindt er verbaal of fysiek geweld tegen deze mensen plaats. Iedereen zal zich waarschijnlijk de gevallen van racisme herinneren tijdens Sinterklaas, toen veel zwarte mensen Zwarte Piet werden genoemd, of toen anti-zwartepiet-demonstraties fysiek werden aangevallen door rechtse groepen. 

Thierry Baudet wilde een nieuwe campagne starten tegen de ‘Marokkaanse dreiging’ en kwam met een nepnieuwsverhaal over enkele vrienden die werden lastiggevallen door Marokkaanse ... NS-conducteurs. Om het niet eens te hebben over de bedreigingen die sommige Chinese uitwisselingsstudenten hebben ontvangen in deze periode van stress over de kwestie van het coronavirus. Het virus is inderdaad in China begonnen, maar dat betekent niet dat elke Chinees een bedreiging is! 

De waarheid is dat racisme een heel eenvoudig antwoord is op een meer complexe vraag: de schuld geven aan een minderheid is de favoriete sport van de heersende klasse. Het kapitalisme zit in een diepe crisis en veroorzaakt een kunstmatige schaarste: racisme geeft minderheden de schuld van de schaarste aan werk, woningen, de bezuinigingen op zorg en onderwijs, etc. Op die manier keert een deel van de autochtone werkers zich tegen ‘buitenlanders’, in plaats van samen met hen tegen de macht van de bazen te vechten.  De bevordering van racisme dient daarom als hulpmiddel voor de kapitalisten om de werkende klasse  te verzwakken.  De kapitalistische klasse voelt zich bedreigd door opstanden, massabewegingen en stakingen, die we in steeds meer landen van de grond zien komen.   

Enkel op basis van eenheid kan de werkende klasse strijden voor materiële verbeteringen. Om dit te realiseren, moet de arbeidersbeweging verenigd tegen alle vormen van discriminatie strijden. Daarom zullen wij, net als op 8 maart, ook aanwezig zijn op de antiracismedemonstratie op 21 maart in Amsterdam. 

Strijd mee tegen discriminatie, voor het socialisme! 

Zoals hierboven aangetoond, zijn kapitalisme en onderdrukking nauw met elkaar verbonden. Seksisme, evenals racisme, homofobie en alle andere onderdrukkingen, komen voort uit klassenonderdrukking. Om al deze onderdrukkingen aan te pakken, moeten we het kapitalisme bestrijden.  

Het is niet in het belang van een werknemer om onderdrukking van een andere groep in stand te houden. Op het eerste gezicht lijkt het alsof sommige werknemers voordelen krijgen ten koste van anderen en daarom profiteren van hun onderdrukking. Zoals eerder aangetoond ontvangen mannen wereldwijd meer loon voor hetzelfde werk dan dat vrouwen ontvangen. Mannen worden echter niet meer betaald doordat vrouwen minder worden betaald of andersom. Er is meer dan genoeg rijkdom voor iedereen om een ​​enorme loonsverhoging te krijgen, maar een meerderheid van de rijkdom die door werkers wordt gegenereerd, wordt toegeëigend door de heersende klasse, die juist in de minderheid is. De kapitalistische klasse profiteert van het onderbetalen of discrimineren van vrouwelijke werknemers, immigranten, raciale en genderminderheden, doordat het druk uitoefent op alle lonen en de arbeidersklasse dwingt om “flexibeler” en beschikbaar te zijn voor precair, deeltijd werk. 

Volledige gelijkheid kan alleen worden bereikt met het omverwerpen van de voedingsbodem van onderdrukking: kapitalisme. Socialisme vereist een gelijke behandeling van iedereen, ongeacht geslacht, ras, nationaliteit of seksualiteit. De strijd voor sociale hervormingen moet gepaard gaan met een geplande economie om een ​​samenleving te garanderen die voor iedereen vrij is van discriminatie en dwang: op het werk, in de gezondheidszorg en in het rechtsstelsel, evenals online, op straat en thuis.  

Door de kunstmatige schaarste onder het kapitalisme te elimineren, kan een democratisch geplande economie zorgen voor genoeg woonruimte, gezondheidszorg, onderwijs, goedbetaald werk en een goed pensioen voor iedereen. Natuurlijk beëindigt dit niet alle discriminerende vooroordelen van de ene op de andere dag, maar het schept een situatie waarin deze ideeën gemakkelijker te bestrijden zijn. 

We roepen daarom iedereen op om zich aan te sluiten in de strijd tegen het kapitalisme en voor socialisme. Sluit je aan bij ons blok tijdens de demonstraties op 8 en 21 maart, en strijd mee tegen discriminatie, tegen het kapitalisme en voor een socialistische revolutie!