In de nacht van 13 op 14 april schoten de VS, Groot-Brittannië en Frankrijk raketten af op Syrische doelen die gebruikt zouden worden voor de opslag en productie van chemische wapens. Deze aanval zou voortkomen uit 'humanitaire' overwegingen wegens een vermeende gifgasaanval van Assads regime op de plaats Douma. 

De aanval zelf was symbolisch. Er werden 110 raketten afgevuurd, waarvan er 71 door de Syrische luchtverdediging zelf werden neergehaald. Deze bestaat uit apparatuur die ongeveer 30 jaar oud is. Het Syrische leger wist dit, omdat Trump de aanval had aangekondigd aan Rusland. Uiteindelijk werden er 3 doelen geraakt, die al ontruimd waren. Vanuit militair oogpunt had dit bijna geen waarde.

Alle bondgenoten van de VS prezen de aanval. De Nederlandse premier Rutte gaf na de aankondiging van president Trump aan 'er begrip voor te hebben', hoewel dat dan weer geen directe politieke steun zou betekenen . Als reactie op de aanval zei de premier dat het “proportioneel en weloverwogen was”. Nederlandse politici hebben over de jaren een eigen kunst ontwikkeld om vage verklaringen te geven waarin zij een boodschap willen doorgeven, zonder verbonden te willen zijn aan de consequenties hiervan.

De gifgasaanval op Douma

Heeft Assad een gifgasaanval gepleegd op Douma? Het is niet onmogelijk, Assads leger had in het verleden de beschikking over chemische wapens. Probleem is echter: Assad had geen enkel motief om een chemische aanval te plegen op de stad Douma. De jihadisten daar waren al verslagen; de laatste zouden in bussen afgevoerd worden naar de provincie Idlib. Assad heeft de burgeroorlog nu praktisch gewonnen en heeft nu de controle over 90% van het landelijke territorium, waaronder de belangrijkste steden. Het zou dus simpelweg nergens op slaan om zo’n aanval precies nu uit te voeren, aangezien de Westerse landen de kwestie van chemische wapens steeds gebruikt hebben als excuus om Syrië aan te vallen. Ook al zouden er nog jihadisten aanwezig zijn in Douma, dan zou een aanval met 'legale' militaire acties alsnog effectiever zijn.

Wie het nieuws over de chemische aanval naar buiten bracht waren de Witte Helmen, een organisatie die politiek zeker niet neutraal is en verdacht wordt van het in scène zetten van bepaalde reddingsacties. Deze zogenaamde hulporganisatie zegt voor alle Syriërs op te komen, maar komt echter alleen in het nieuws waar het Assads leger is dat aanvallen uitvoert. De organisatie heeft aangegeven blij te zijn met de Turkse overname van de Koerdische stad Afrin. Deze organisatie is overduidelijk verbonden met islamitisch fundamentalistische rebellen.

De waarheid over de chemische aanval moet nog boven water komen. Heeft er überhaupt een aanval plaatsgevonden, en zo ja, door het regeringsleger of door de rebellen? De OPCW is momenteel onderzoek aan het doen in het gebied, maar de 'vergelding' heeft al plaatsgevonden. In feite maakt deze 'legale' basis zeer weinig uit voor de gewone Syriërs. De burgeroorlog heeft tientallen duizenden levens verwoest, het maakt weinig uit of men door explosieven, kogels of gifgas om het leven komt. Feit is dat imperialistische inmenging dit conflict heeft veroorzaakt en constant heeft verlengd.

Deze gebeurtenis heeft gelijkenissen met de aanval van de VS op het Shayrat-vliegveld in 2017: de rebellen waren verslagen, er was een zogenaamde gasaanval en de VS viel Syrië toen aan als vergelding, zonder belangrijk resultaat te behalen. Het lijkt op een afleidingsmanoeuvre: Trump staat momenteel immers negatief in het daglicht door de onderzoeken die naar hem gedaan worden. Voor de Franse president Macron is deze aanval ook een handige afleidingsmanoeuvre, aangezien er nu sprake is van massale stakingen en demonstraties van arbeiders en studenten tegen zijn regeringsplannen.

De VS, de Europese machten en Saoedi-Arabië zijn niet blij dat het einde van de Syrische burgeroorlog nadert: zij hebben veel macht verloren in het Midden-Oosten en het is voor hen gunstiger dat de oorlog doorgaat, zodat zij kunnen inspelen op de gedestabiliseerde omstandigheden om meer macht te winnen. Die macht ligt momenteel voornamelijk in handen van Rusland, Iran en Turkije.

Trump weet dit in feite wel. Hij wilde aan de Amerikaanse heersende klasse laten zien dat hij ook tegen Rusland op kan staan. Aangezien hij verder weinig kan doen, zal hij waarschijnlijk alsnog proberen om een deal met Poetin te sluiten over Syrië. Maar eerst moest hij laten zien dat het Westen nog steeds macht heeft. Dit imperialistische schaakspel vindt allemaal plaats over de rug van de Syrische massa's.

Imperialistische hypocrisie

Deze imperialistische aanval en het zogenaamde 'begrip' van Rutte, moeten veroordeeld worden. Dezelfde Rutte is een van de architecten van de EU-Turkijedeal met Erdogans regering, bedoeld om Syrische vluchtelingen te weren uit Europa. Dit toont aan hoeveel prioriteit de humanitaire kwesties hebben. De Westerse machten waren daarnaast zeer mild in hun oppositie tegen Erdogans invasie van de Koerdische stad Afrin in Syrië. Rutte had weinig te zeggen. De bluffende ex-minister Zijlstra steunde Erdogans militaire acties zelfs openlijk.

Als we buiten Syrië kijken wordt deze selectieve humaniteit nog duidelijker. Waar is de afkeuring van de Israëlische moorden op onschuldige burgers in Gaza? Of de afkeuring van de Saoedische aanvallen op Jemen?

SP-kamerlid Sadet Karabulut heeft deze aanval terecht veroordeeld. Dat is een goed begin. Laten we de huichelaars ontmaskeren en de imperialistische politiek veroordelen.

  • Veroordeel de imperialistische Westerse aanval op Syrië
  • Grenzen open voor vluchtelingen, weg met de EU-Turkijedeal
  • Breek met de politiek van de VS, Israël, Turkije en Saoedi-Arabië