De stakingsdagen van 28 en 29 mei laten zien dat het kabinet niet zonder verzet zijn aanvallen op de pensioenen kan voortzetten. De grote ontregelingen die voortkomen uit de OV-staking, laten daarbij zien hoe groot de macht kan zijn van de georganiseerde arbeidersklasse.
De werkers in het openbaar vervoer hebben collectief zoveel macht, dat zij alleen het land al grotendeels kunnen platleggen. In alle andere bedrijven in het land, waren de directies en HR afdelingen al weken panisch bezig met de OV-staking; iedere werkende heeft wel e-mails of berichten ontvangen over de staking en de noodzaak om op alternatieve wijze op het werk te komen. Het toont aan hoe belangrijk een goed openbaar vervoer is en hoe belangrijk de rol van de OV-medewerkers is die dit iedere dag laten functioneren.
De 29e is de dag van stakingen en acties in andere sectoren. Er wordt o.a. gestaakt in de bouw, metaal en schoonmaak. Er zijn demonstraties in vier steden. Deze acties steunen wij allemaal, net als de OV-staking.
De eisen van de FNV zijn zeer bescheiden te noemen: indexatie, bevriezing pensioenleeftijd op 66 jaar, deelname van zzp'ers en flexwerkers aan pensioensopbouw. In feite zijn dit defensieve eisen die geen verslechtering van de situatie betekenen. Onder veel kaderleden wordt 66 terecht als een concessie gezien en is er de eis voor een terugkeer naar pensioenleeftijd op 65 jaar.
Rutte en Koolmees hebben echter andere plannen en zetten de aanval voort. De leeftijd zal verhoogd blijven worden en het collectieve stelsel van pensioenfondsen zal op termijn vervangen worden door een individueel stelsel van pensioenverzekeringen. Leugens over de 'onhoudbaarheid' en het tegen elkaar uit spelen van oud en jong, worden gebruikt voor continue aanvallen, die vervolgens op hun beurt gebruikt worden om de private verzekeraars als beter alternatief voor te stellen. Deze verzekeraars azen op de €1600 miljard in de pensioenpotten, het uitgesteld loon van miljoenen werkers en gepensioneerden.
Deze aanvallen op de pensioenen, net als de verhogingen van de btw en energiebelasting, tonen aan dat zelfs in tijden van groei en lage werkloosheid, de kapitalisten hun aanvallen op de verworvenheden uit het verleden blijven doorzetten. Dit is het beste wat ze te bieden hebben. Onder een nieuwe recessie zal dit enkel verhevigen.
Het is daarom nodig om niet in te zetten op een slap compromis met het kabinet, maar om de mobilisatiekracht verder uit te bouwen in een verenigde beweging tegen Rutte III. De arbeidersbeweging kan hierbij een alliantie aangaan met de studentenbeweging en de klimaatstakers, voor een maximale mobilisatie tegen het kabinet.
De strijd tegen Rutte betekent tegelijkertijd de strijd voor een socialistisch alternatief, aangezien het onder het kapitalisme niet beter wordt. Door de nationalisatie van de grote banken, verzekeraars en grootindustrie onder democratische werknemerscontrole, kunnen we de winsten en pensioenpremies investeren in een eerlijke energietransitie met baanbehoud, in onderwijs, in een pensioenleeftijd van 60 jaar en in een kortere werkweek