IMT eist vrijlating van de Catalaanse politieke gevangenen

Het wereldcongres van de IMT, dat eind juli in Italië plaatsvond, heeft unaniem een resolutie aangenomen waarin de vrijlating wordt geëist van de Catalaanse politieke gevangenen die vastzitten voor hun betrokkenheid bij het organiseren van het Onafhankelijkheidsreferendum op 1 oktober 2017.

Meer dan 370 afgevaardigden en bezoekers van over de hele wereld hebben deze resolutie aangenomen.

Het Wereldcongres van de International Marxist Tendency van 2018 merkt het volgende op:

• Er zijn 9 Catalaanse politieke en sociale leiders die worden vastgehouden in voorarrest door de Spaanse staat, als straf voor het proberen toe te passen van het democratische recht op zelfbeschikking via een referendum op 1 oktober, 2017.
• De leiders van de Catalaanse Nationale Assemblee, Jordi Sanchez, en van Ómnium Cultura, Jordi Cuixart, zitten vast sinds 16 oktober, aangeklaagd voor 'rebellie' voor hun betrokkenheid bij de massaprotesten tegen de daden van de Spaanse politie op 20 september.
• De Catalaanse Vice-President Oriol Junqueras en Catalaanse Minister Joaquim Forn werden vastgezet op 2 November. Catalaanse ministers Raül Romeva, Dolors Bassa, Jordi Turull en Josep Rull werden vastgezet op 23 maart, net als de spreker van het Catalaanse parlement, Carme Forcadell. Zij zijn ook aangeklaagd voor 'rebellie' wegens hun betrokkenheid bij het organiseren van het democratische onafhankelijkheidsreferendum op 1 Oktober. Enkele andere Catalaanse politici, waaronder de Catalaanse president Carles Puigdemont, bevinden zich in ballingschap.
• Tientallen Catalaanse Republikeinse activisten zijn aangeklaagd voor hun deelname aan de vreedzame massaprotesten tegen politiegeweld en voor de Catalaanse Republiek, waaronder de algemene stakingen van 3 oktober en 8 november. Tenminste één van hen heeft moeten onderduiken.

Deze onderdrukking laat het fundamenteel ondemocratische karakter van het Spaanse regime zien, geërfd van het Franco-tijdperk via van het verraad van de zogenaamde 'transitie'. Deze heeft de straffeloosheid van het oude regime verzekerd, samen met de ongezuiverde voortzetting van het staatsapparaat, de reactionaire monarchie en de afwijzing van het democratische recht tot zelfbeschikking.

Deze repressie is onderdeel van een meer algemene aanval op democratische rechten vanuit het Spaanse regime: deze heeft geleid tot tientallen veroordelingen voor de misdaad van meningsuiting; rap-artiesten zijn veroordeeld voor hun kritische teksten richting de staat; Baskische jongeren zijn veroordeeld tot lange celstraffen voor een bargevecht; poppenspelers zijn veroordeeld voor het goedpraten van terrorisme; een acteur is veroordeeld voor het beledigen van God, etc.

De Catalaanse strijd voor een democratische Republiek heeft sterk aangetoond dat in Spanje de beoefening van het democratische recht op zelfbeschikking een revolutionaire taak is. Het heeft ook getoond dat de Catalaanse burgerlijke en kleinburgerlijke nationalistische politici die de beweging hebben geleid, niet in staat en onwillig zijn om de nodige revolutionaire middelen te gebruiken om de beweging tot de overwinning te leiden. Het heeft ook het failliet van de Linkse leiders in Spanje getoond, die zich op het cruciale moment terugtrokken tot een lomp Spaans nationalisme, in plaats van de democratische rechten van het Catalaanse volk te verdedigen.

• Wij eisen de onmiddellijke vrijlating van de Catalaanse politieke gevangenen en de rest die gevangen zitten voor hun politieke meningen over de Spaanse staat. Wij eisen dat alle aanklachten moeten vallen tegen hen die in ballingsschip zitten. Wij eisen de intrekking van de Muilkorfwet (Ley Mordaza).
• Wij staan voor het democratische recht op zelfbeschikking van het Catalaanse volk en andere volkeren binnen de Spaanse Staat.
• Wij zetten ons in om in de breedste internationale solidariteitscampagne deel te nemen voor hen die door de Spaanse Staat vervolgd worden.
• De strijd voor een Catalaanse republiek kan alleen slagen als deze wordt uitgevoerd met revolutionaire middelen, door de strijd voor democratische rechten te verbinden met de strijd tegen het kapitalisme. De Candidatures d’Unitat Popular (CUP) en de Comite’s voor de Verdediging van de Republiek, zouden zichzelf in deze strijd vooraan moeten plaatsen.
• De strijd voor de democratische rechten van Catalonië, stelt de grondvesten van het Spaanse regime van 1978 ter discussie. Arbeiders in de gehele Spaanse Staat zouden hiermee solidair moeten zijn als deel van hun eigen strijd tegen hetzelfde regime.

Voor een Catalaanse Socialistische Republiek. Voor een Socialistische Federatie van Vrije Iberische Volkeren.