De laatste dagen heeft er een gevaarlijke escalatie plaatsgevonden in de bedreigingen die vanuit Washington op Venezuela worden afgevuurd. Het Amerikaanse Ministerie van Justitie klaagde president Maduro en andere hoge ambtenaren aan op basis van uitvergrote beschuldigingen over, onder andere, drugssmokkel.
Dit werd gesteund door het US Department of State (Ministerie van Buitenlandse zaken), dat een beloning van 15 miljoen dollar zou uitkeren in ruil voor “informatie die zou leiden tot de arrestatie” van de aangeklaagden. President Trump liet dan ook meteen weten dat hij oorlogsschepen naar de Cariben zou sturen om, voor de kust van Venezuela, de “drugshandel” te bestrijden.
Op hetzelfde moment kondigden speciaal gezant voor Venezuela, Elliot Abrams, en US Secretary of State, Mike Pompeo, een “kader voor een democratische overgang" aan voor Venezuela. Het eerste punt was natuurlijk het aftreden van President Maduro.
Laten we duidelijk zijn: dit is gewoonweg een voortzetting van de poging tot “regime change” die in januari 2019 begonnen is met de zelfkroning van Juan Guaidó tot “uitvoerend president”, gesteund door zijn partners in de VS. Zes maanden lang heeft Washington alle mogelijke middelen gebruikt om president Maduro uit te schakelen: diplomatieke pesterijen, mediacampagnes, sancties, olie-embargo's, staatsgrepen, dreigingen met militaire invasie, provocaties aan de grens. Allemaal hebben ze gefaald. President Maduro is nog steeds aan de macht en Juan Guaidó’s imago is aangetast door corruptieschandalen, onenigheid in eigen kamp en connecties met Colombiaanse drugsbendes.
Nu er presidentsverkiezingen voor de boeg liggen probeert Trump het Amerikaanse volk van zijn beschamende omgang met de COVID-19 epidemie en de nakende recessie af te leiden door de oorlogsretoriek opnieuw te doen oplaaien.
Het idee dat dit ook maar iets te maken heeft met de strijd tegen drugssmokkel, is simpelweg belachelijk. Volgens het US Department of Drug Enforcement komt 92 procent van de cocaïne die in Amerika wordt onderschept, uit Colombia. 93 procent ervan is verscheept in Centraal-Amerika en in Mexico. Slechts 7 procent gaat via de Caribische zee. Dat roept de vraag op waarom Washington zich focust op Venezuela in plaats van op Duque’s regime in Colombia.
Als, in de beste tijden, de economische sancties illegaal zijn en onschuldige mensen hun leven kosten, dan is ze in stand houden tijdens een wereldwijde epidemie en zo de inspanningen van Cubaanse en Venezolaanse overheden aantasten, regelrecht crimineel. In zijn wraakzucht blokkeert Washington zelfs Venezolanen die in VS wonen om terug te keren naar hun thuisland.
We eisen:
- het onmiddellijke stopzetten van bedreigingen en inmenging door de VS in Venezuela.
- het opheffen van alle sancties op Cuba en Venezuela.
- het vrijgeven van de 1,2 miljard dollar in Venezolaans goud dat illegaal wordt vastgehouden door de Bank of England om dit te kunnen gebruiken om de gezondheidscrisis aan te pakken.
Handen af van Venezuela: weg met de bedreigingen, weg met de sancties!
