Anne Fleur Dekker, links activiste en columnist voor Joop.nl, kreeg de bedreigingen nadat ze een artikel had geschreven over het nieuwe rechtse Kamerlid Thierry Baudet, waarin ze hem betichtte van racisme en seksisme.
Dit is ten eerste duidelijk waar, gezien Baudets opmerkingen over 'de dreiging van homeopathische verdunning van de Nederlandse cultuur' en zijn verdediging van 'versiercoach' Julien Blanc, die stelt dat vrouwen 'ja bedoelen wanneer ze nee zeggen'.
Ten tweede laat het zien wat de werkelijke hypocriete aard is van de rechts-populistische politiek, met haar constante nadruk op 'vrijheid van meningsuiting'. Historisch gezien was de strijd voor vrijheid van meningsuiting een progressieve strijd, ingezet door de burgerlijke revoluties en deze verder doorgevoerd door de arbeidersbeweging. Voor populistisch-rechts is dit echter een rookgordijn en betekent het zoveel als 'de vrijheid om zonder tegenspraak ons programma van haat naar buiten te brengen'. De 'strijders voor het vrije woord' hebben zich nergens gedistantieerd van de intimidatie en bedreigingen van hun tegenstanders door hun aanhangers.
Kritiek op Baudet was genoeg om alles wat verrot en reactionair is in dit land te bundelen in een haatcampagne tegen de activiste. Oude tweets van haar werden uit hun verband gehaald, om het te doen lijken alsof ze had opgeroepen tot een aanval op Wilders. Daarnaast werden er nog wat regelrechte leugens bij verzonnen, dat ze als medewerker van een stembureau had meegeholpen aan fraude, en dat ze een aanslag aan het voorbereiden was op Baudet. Thierry Baudets handlanger Hiddema gaf ook nog een seksistische draai aan alles door te zeggen dat ze maar een 'breiclub' moest beginnen.
Anne Fleur Dekker heeft moeten onderduiken na verschillende vormen van intimidatie en bedreigingen. Dit is niet enkel online het geval geweest. Bij de Balie in Amsterdam werd ze buiten opgewacht en moest ze onder begeleiding van andere activisten weggebracht worden.
Hypocrisie
Hypocrisie is er niet alleen aan de kant van de rechtse 'strijders voor het vrije woord'. De 'progressieve' talkshowhost Jeroen Pauw had Anne Fleur Dekker uitgenodigd om haar haar verhaal te laten doen. In plaats van dat het over de bedreigingen ging, leek het eerder op een 'zelfkritieksessie' waarin ze moest toegeven dat het allemaal haar eigen schuld was. Had ze maar niet moeten tweeten. Een oude tweet waarin ze Baudet een taart in het gezicht toewenste, werd gezien als een oproep tot geweld. Aan tafel zat ook Ed Nijpels, die haar als VVD'er even ging uitleggen hoe een linkse activiste zou moeten handelen volgens zijn romantische ideaalbeeld.
Dan is er nog GroenLinks, de partij waarvan ze lid was toen dit alles begon. Deze partij heeft zich van haar gedistantieerd, waardoor zij als gevolg haar lidmaatschap heeft opgezegd. Het laat precies zien wat de aard is van het 'progressieve geluid' en het valse radicalisme van Jesse Klavers partij. Grote woorden tijdens de verkiezingen, maar uiteindelijk onder druk van de zogenaamde publieke opinie terugdeinzen wanneer een partijgenoot bedreigd wordt. Dit alles vindt zich dan ook plaats terwijl de partij in onderhandeling is over de vorming van een nieuwe regering met VVD, CDA en D66. Linkse elementen kan de partij nu even liever niet gebruiken nu de verkiezingen achter de rug zijn.
Solidariteit!
Anne Fleur Dekker heeft zich dapper verweerd tegen de pogingen om haar onderuit te halen. Dat is de werkelijke reden dat ze zo gehaat wordt. Ze is niet als al die laffe 'progressieven' die onder druk van de rechtse publieke opinie door hun knieën gaan, of zelfs aan zelfkastijding doen om maar aan te tonen dat ze 'de PVV-stemmer serieus nemen'. Jeroen Pauw heeft meerdere malen PVV-aanhangers en zelfs mensen van Pegida uitgenodigd. Deze werden nooit zo behandeld als Anne Fleur Dekker. NRC Handelsblad publiceerde een groot interview met de man die had opgeroepen Sylvana Simons te deporteren vanwege haar mening. Dit alles in het kader van 'alle meningen laten horen'. Zwakte lokt echter agressie uit. Ondanks de overduidelijke verrechtsing van de media en de burgerlijke politieke partijen, blijft uiterst rechts maar klagen dat het geen stem heeft en niet gehoord wordt en eist het een monopolie in de media. Critici van extreemrechts worden echter belaagd en geïntimideerd. Extreemrechtse elementen voelen zich gesterkt door (inter)nationale politieke ontwikkelingen, maar ook door een gebrek aan oppositie. Tijd om het tij te keren en frontaal in de aanval te gaan!
Vonk staat volledig achter Anne Fleur Dekker. Een aanval op één is een aanval op allen! Zoals ze zelf correct zegt, is het noodzakelijk om een verenigd links front te creëren tegen populistisch en extreem-rechts. Een verenigd front voert gezamenlijke acties, zonder dat onderlinge politieke verschillen ophouden te bestaan. Dit is een noodzakelijke stap vooruit. Politieke jongerenorganisaties DWARS en ROOD hebben zich al solidair verklaard met Dekker. Het is nodig om de bredere arbeidersbeweging hier ook bij te betrekken. Indien er meer bedreigingen en intimidatie uit deze hoek komen, is het nodig om zelfverdedigingscomités op te richten.
De normalisering van extreemrechts moet gestopt worden. Dit betekent echter ook een strijd tegen 'gematigd rechts', de partijen zoals VVD en CDA die deze standpunten normaliseren, een strijd welke in onze visie alleen gewonnen kan worden indien linkse partijen met een duidelijk socialistisch alternatief komen.
Een aanval op één is een aanval op allen!
Solidariteit met Anne Fleur Dekker!
Voor een verenigd front tegen rechts!
