Nederland is 'kampioen flexwerk'. In een van de welvarendste landen ter wereld heeft de helft van de jonge werknemers een 'flexcontract', waardoor zij structureel geen zekerheid krijgen en minder rechten hebben. Jaren van economische crisis werden door de werkgevers en de kabinetten-Rutte gebruikt om loonkosten te drukken en arbeidsvoorwaarden te verslechteren, allemaal in het belang van het grote bedrijfsleven, dat recordwinsten draait. Een lagere officiële werkloosheid verbergt het feit dat vele jongeren geen idee hebben of zij genoeg arbeidsuren kunnen draaien en hun lasten kunnen betalen, of dat zij over 3 maanden nog wel werk hebben. Flexwerkers verdienen 35% minder, hebben 3 keer zoveel kans op werkloosheid en slechts 12% van hen zal doorgroeien naar een vast contract.
De beweging tegen flexcontracten is dan ook een belangrijke stap vooruit in het nieuwe offensief van de arbeidersbeweging. Dit moet gekoppeld worden aan de bredere strijd voor betere arbeidsvoorwaarden, lagere werkdruk, en de gezamenlijke strijd tegen het kabinet-Rutte III.
Het is de taak van de arbeidersbeweging strijden voor de afschaffing van flexcontracten en voor hogere lonen, maar daarbij moet men altijd in het achterhoofd houden dat de werkgevers andere opties hebben. De bazen zullen altijd manieren verzinnen om de arbeidskosten te drukken. De kapitalistische regeringen, zoals die van Rutte, zullen altijd naar het advies van de bazen luisteren om een zo goed mogelijk 'investeringsklimaat' te realiseren, linksom of rechtsom ten koste van de werkende mensen.
Bedrijven kunnen automatiseren en zo banen doen verdwijnen, terwijl de werkdruk op de overgebleven werknemers omhoog gaat. In sommige sectoren kunnen zij banen verplaatsen naar landen waar de lonen lager zijn. De kapitaalbezitters gijzelen zo de rest van de samenleving om slechte arbeidsvoorwaarden te accepteren.
De enige manier om werkelijke controle te krijgen over arbeidsvoorwaarden, is door de macht van de kapitaalbezitters te breken en de kapitalistische uitbuiting te stoppen. Dat kan enkel plaatsvinden door de nationalisering van de grote banken en bedrijven, onder de controle van de werknemers. Op basis van een democratisch plan kunnen we goede arbeidsvoorwaarden realiseren en tegelijk besluiten waarin we de meerwaarde investeren.
Vecht tegen flex! Vecht voor revolutie!
