De nationale studieschuld van voormalige studenten had in 2017 een recordhoogte bereikt van 11,2 miljard euro. Dit is een verdubbeling van het cijfer uit 2011, toen het nog 5,6 miljard euro was. De studieschuld loopt elk jaar steeds hoger op en zal aankomende jaren ook weer hard stijgen. Zelfs het Bureau Krediet Registratie (BKR) heeft de financiële situatie van jongeren als ‘zorgelijk’ bestempeld. Dit is een van de zoveelste negatieve gevolgen van het ingevoerde leenstelsel in 2015. Daarnaast zitten er aan de snel oplopende schulden ook weer verdere negatieve gevolgen vast.
Studenten gaan noodgedwongen steeds later het huis uit. Deze trend is door heel Europa te zien met gemiddeld 42% thuiswonende jongeren in 2017 ten opzichte van 38% in 2010. In Nederland gingen jongeren volgens het CBS in 2017 op de gemiddelde leeftijd van 23,5 jaar het huis uit. In 2012 was dit nog 22,8 jaar. Dit komt zowel door de invoering van het leenstelsel als door de stijgende kamerprijzen en kamertekorten. Hierdoor wordt het elk jaar steeds weer moeilijker gemaakt voor studenten om een kamer te bekostigen en zich zelfstandig te kunnen ontwikkelen.
Uit huis gaan is niet het enige wat op steeds op latere leeftijd gebeurt. Ook krijgen jongeren steeds later een vast contract. De FNV-jongerenorganisatie Young&United wees erop dat in 2017 de leeftijdsgroep 25 tot 35 jaar met 45% verreweg de grootste groep is die over een flexcontract beschikt. Vaak begint dit met het zoeken naar een baantje na het afstuderen om de studieschuld af te kunnen betalen en komt men zo in een eindeloze cyclus terecht van simpele, tijdelijke baantjes. Jongeren zitten hierdoor jarenlang vast aan flexibele contracten vanaf het moment van afstuderen. Zo verkeren steeds meer jongeren in een onzekere positie en wordt het haast onmogelijk om een toekomst op te bouwen. Ondertussen zien werkgevers en de regering geen noodzaak om langetermijnplannen te maken en te investeren in de toekomst. Als er nu maar winst kan worden gemaakt.
Al deze factoren duiden op een alsmaar onzeker wordende toekomst voor jongeren. Zekerheid is in deze tijd een luxe en is vooral te zien bij een kleine groep oudere werknemers (zeker niet alle oudere werknemers). De afschaffing van het jeugdminimumloon voor 21-jarigen en het stoppen van de renteverhoging zijn goede overwinningen voor de beweging. Het jeugdminimumloon is er echter nog wel voor jongeren onder de 21. Daarnaast is ook het volwassen minimumloon ontoereikend. De FNV eist terecht een verhoging van het gehele minimumloon van 9 naar 14 euro. Om dit te kunnen bereiken is organisatie en strijd nodig. Het is cruciaal om studenten en werkende jongeren te verenigen met de arbeidersbeweging. De strijd voor 14 steunen we volledig, maar we hebben veel meer nodig om een leefbare toekomst voor jongeren te kunnen bereiken.
Sinds de Tweede Wereldoorlog kreeg elke generatie het beter dan de vorige. Dit is nu niet meer het geval. De Millennials zijn de eerste generatie die er slechter voor staan dan hun ouders, nu ook gevolgd door Generatie Z. Dit heeft te maken met de impasse waar het kapitalisme zich nu in bevindt. Het systeem is niet meer in staat om in de toekomst te investeren en progressieve hervormingen door te voeren. Een strijd voor het socialisme met radicale eisen is de enige oplossing om de toekomst voor jongeren fundamenteel te verbeteren.
Strijd mee tegen het kapitalisme!
Er bestaat vandaag de dag een enorme materiële rijkdom, maar zoals we in de cijfers in dit artikel zien, wordt het ons tegelijkertijd steeds moeilijker gemaakt om het leven te bekostigen. Werk bij het afstuderen, zonder enorme schuldenlast, moet een basisrecht zijn in elke fatsoenlijke samenleving. Onderwijs moet vrij en toegankelijk zijn voor iedereen zonder er een enorme berg studieschuld aan over te houden. Jongeren moeten worden voorzien van de tijd en middelen om zich tot hun volle potentie te kunnen ontwikkelen. Flexcontracten, een onleefbaar minimumloon en andere vormen van uitbuiting van jongeren moeten beëindigd worden. De werkweek kan gemakkelijk verlaagd worden tot 32 uur met loonbehoud. Dit zijn de eisen waar we als socialisten voor moeten strijden als deel van een algeheel programma om de samenleving fundamenteel te veranderen. Dit is wat mogelijk zou zijn wanneer de samenleving rationeel georganiseerd en democratisch bestuurd zou worden door werkers en studenten zelf.
Dit alles kan niet gerealiseerd worden binnen het naar winst strevende kapitalisme. Om dit alles te bereiken hebben we een organisatie nodig met een revolutionair socialistisch programma, om te vechten voor de nationalisering van de grote banken en multinationals. We kunnen dan planmatig investeren in een groene toekomst met werk en leermogelijkheden voor iedereen. Wij als jongeren verdienen niet alleen meer dan het “minimum”, maar ook een toekomst met mogelijkheden. Sluit je aan bij Revolutie en strijd mee tegen het kapitalisme!
