Iets meer dan een maand geleden leek het er bijna op dat de storm binnen de Socialistische Partij (SP) was gaan liggen. Toen werd er op 25 september door de partijraad echter een motie (de motie-Weert) aangenomen. Hiermee werden allereerst ROOD en Marxistisch Forum (MF) tot partijen gebombardeerd. Verder kreeg het bestuur de opdracht om aan de leden van de voormalige jongerenorganisatie van de partij en deelnemers aan dit discussieplatform van partijleden, waarvan men niet eens lid kan zijn, de ‘keuze’ voor te leggen of zij hiervan lid willen blijven of van de SP. Terecht werd deze keuze door de linkerzijde van de partij verworpen als illegitiem. De SP-bureaucratie kent echter geen genade of schaamte en strooit deze week opnieuw met royementen wegens zogenaamd ‘dubbellidmaatschap’, wat volgens de statuten van de partij verboden is.
Hoe zat het ook alweer? Eind vorig jaar werd een handjevol SP-leden uit de partij gezet vanwege hun dubbellidmaatschap van Communistisch Platform en/of Marxistisch Forum én de Socialistische Partij. Dubbellidmaatschap was vanaf het begin een voorwendsel, een slap smoesje om van lastige leden met onwelgevallige politieke meningen af te komen. ROOD, destijds nog de jongerenorganisatie van de partij, ging hier niet mee akkoord, behield waar mogelijk de leden en verkoos sommige van hen zelfs in het bestuur van de jongerenvereniging. Vervolgens werd ROOD op afstand geplaatst en in juni zelfs geheel afgestoten. Marxistisch Forum begon als een initiatief om de elementen binnen de partij te verenigen die wilden vechten voor een programma van klassenstrijd en echt socialisme, maar ontwikkelde zich tot een platform voor de bestuursverkiezing.
De opportunistische commissie-Kooiman, genoemd naar Nine Kooiman, de Bondssecretaris van de Nederlandse Politiebond, had in het onderzoek naar het conflict tussen de SP en ROOD al het advies gegeven om afdelingen waar de band tussen ROOD en de lokale SP nog goed was te ‘versterken’: zoals wij ook destijds al opmerkten, ‘een onmiskenbaar eufemisme voor bureaucratische inmenging, voor zuiveringen en andere handelingen om deze afdelingen die de misdaad begingen om niet zomaar hun leden te laten vallen onschadelijk te maken’. Enige tijd kon men echter denken dat de bureaucratie niet met de botte bijl te werk zou gaan. Het conflict binnen de partij had namelijk veel aandacht gekregen in de media en veel mensen walging ingeboezemd. Dit maakte de bureaucratie doodsbang voor verdere reputatieschade. Een voorzichtiger aanpak was nodig.
Maar dat de opportunisten en bureaucraten de in toenemende mate georganiseerde en zichtbare linkervleugel niet wilden blijven tolereren, was duidelijk. ROOD is zich sinds de relatie met de (rechtervleugel van) de SP bekoeld is geraakt steeds meer gaan profileren als een revolutionair-socialistische organisatie en Marxistisch Forum zou, onder leiding van Tijs Hardam en Michel Eggermont, een gooi gaan doen naar het partijbestuur. Beide organisaties - als die term kan worden gebruikt voor MF - vormden daarom in zekere zin een bedreiging voor bepaalde individuele bureaucraten, maar vooral ook het softe, ongevaarlijke imago van de SP, voor haar aanvaardbaarheid voor de heersende klasse.
Naar aanleiding van de motie-Weert stuurde het bestuur mails naar prominente ROOD-leden en vertegenwoordigers van Marxistisch Forum met het vriendelijke verzoek om een keuze te maken tussen deze groepen en de SP. Deze verwierpen deze illegitieme en huichelachtige vraag massaal en in Utrecht en Rotterdam werden op ALV’s moties aangenomen om geen medewerking te verlenen aan de komende royementen.
Natuurlijk was het de juiste beslissing om trouw te blijven, maar het gaf de bureaucratie ook het gezochte voorwendsel voor een zuivering. Deze week werden drieëndertig mensen uit de partij gezet, waaronder Tijs Hardam, Michel Eggermont, Floris Boudens (lijsttrekker voor de Utrechtse gemeenteraadsverkiezingen), Patrick Zoomermeijer (fractievoorzitter SP Zaanstad) en talloze ROOD-leden.
Algemeen secretaris van de partij Arnout Hoekstra hoopt dat het hiermee klaar is met ‘rare clubjes die onze partij van binnen willen uithollen’. Zoals oppervlakkige waarnemers de oorsprong van stakingen en revoluties zoeken in de acties van ‘agitatoren’, zoeken bekrompen elementen als Hoekstra de oorsprong van de groeiende behoefte aan een georganiseerde linkerzijde in intriges, in de acties van individuen en ‘clubjes’. In werkelijkheid is het het gevolg van een maatschappijbrede ontwikkeling die niemand kan uitbannen. Door de tegenstellingen in de maatschappij wordt de honger naar echt socialisme alleen maar sterker.
Er is nood aan een socialistische partij die op strijdbare wijze de werkende klasse kan vertegenwoordigen, waar de beste elementen uit de arbeidersbeweging en radicale jongeren zich kunnen organiseren: een partij zonder compromispolitiek, die opkomt voor de belangen van de klasse, zonder mee te willen regeren met de kapitalistische partijen. De organisatie van de linkerzijde binnen de SP is een belangrijke stap in die richting.
Met de afdelingen van Utrecht en Rotterdam als behouden basis binnen de partij kunnen linkse minderheden in het land en de jongeren van ROOD de royementen en de rechtervleugel bevechten. Linkse leden en afdelingen moeten worden aangemoedigd om zich nu uit te spreken tegen de royementen en voor serieuze partijdemocratie. Het is belangrijk om niet een afwachtende houding aan te nemen, maar ons zo goed mogelijk voor te bereiden op een onvermijdelijk nieuw bureaucratisch offensief, een nieuwe golf royementen.
Revolutie veroordeelt de royementen van ROOD-leden en deelnemers aan Marxistisch Forum en verklaart zich solidair met de slachtoffers van deze bureaucratische willekeur. De strijd gaat door!
Ga naar sptegendeheksenjacht.nl voor meer informatie.
