Maandag 26 maart verschijnt in de Nederlandse media een verklaring tegen “Jodenhaat”, getekend door 14 partijen in de Tweede kamer, zowel rechtse partijen als centrum-linkse partijen (GroenLinks en PvdA) en zelfs de SP, nadat tijdens een concert van Lenny Kuhr, een artiest met Joodse achtergrond, de slogan “From the river to the sea, Palestine will be free” door pro-Palestina activisten geroepen werd.
Deze verklaring, die stelt dat "de veiligheid en vrijheid van Joodse Nederlanders op het spel staat” en er "een grens overschreden" is, is schandalig en hypocriet. Nog schandaliger is dat de zogenaamd linkse partijen deze verklaring getekend hebben, samen met partijen zoals de VVD, PVV, CU en andere die actief de oorlog van Israël steunen.
Ten eerste is er niets antisemitisch aan de slogan, die een uitroep is tegen de kolonisering van het land door zionistische Israelische kolonisten. Een vrij Palestina eisen is niet hetzelfde als eisen dat de Joodse bevolking verdwijnt. Een Nederlandse rechtbank stelde in augustus 2023 dat deze slogan niet antisemitisch is, maar een kritiek van de staat Israël behelst en dus onder de vrijheid van meningsuiting valt. Niettemin blijven burgerlijke en ‘linkse’ politici en media de slogan als ‘controversieel’ en ‘antisemitisch’ afschilderen.
Antizionisme en antisemitisme zijn niet hetzelfde en is er een fundamenteel verschil tussen de twee. Antisemitisme is puur racisme tegen de Joodse bevolking. De massa’s die sinds zeven maanden tegen de oorlog in Gaza protesteren, doen dat niet uit afkeer tegen Joden maar wegens zeer terechte woede over de moordzuchtige politiek van de staat Israël. Antizionisme betekent dat men tegen het beleid van de staat Israël is, dat Palestijnen discrimineert enkel omdat ze Palestijns zijn en daar wonen. Hoewel wij niet denken dat de tactiek van ‘culturele boycot’ effectief is en deze protestvorm niet bepleiten, is het overduidelijk dat het protest bij Lenny Kuhrs concert gerelateerd is aan haar politieke steun voor de staat Israël, niet haar Joodse achtergrond.
Dit is niet de eerste keer sinds het begin van de oorlog, dat pro-Palestinademonstraties als “antisemitisch” worden beschreven. Dit is een tactiek van de regering en reactionaire media om protesten te criminaliseren. Het vreselijk lijden van de Joodse bevolking in de Tweede Wereldoorlog wordt misbruikt om de imperialistische politiek van de staat Israël te rechtvaardigen.
In Nederland zijn er, zoals in andere landen, veel Joden en Joodse organisaties die aan de protesten meedoen en zich uitspreken tegen zionisme. Zo was de Joodse organisatie Erev Rav betrokken bij de organisatie van de demonstratie van 10 maart in Amsterdam tegen de aanwezigheid van de Israëlische president Isaac Herzog bij de opening van het Nationale Holocaustmuseum. Dit wordt echter zo veel mogelijk verzwegen door politici en in de media.
De verklaring tegen Jodenhaat dient om de pro-Palestinabeweging te criminaliseren, met de aanname dat de protesten tegen Israël tot een toename van Jodenhaat geleid hebben. Het is waar dat het aantal echte antisemitische incidenten toeneemt als Israël wrede acties onderneemt tegen de Palestijnen. Deze komen echter niet uit de pro-Palestinabeweging vandaan, maar vanuit achtergebleven elementen in de samenleving. In zoverre deze in de beweging zelf deelnemen, zijn die een kleine minderheid. De ervaring om gezamenlijk met antizionistische Joden op demonstraties en protesten aanwezig te zijn en te strijden, leidt juist tot een groei van het collectieve bewustzijn en een afname van antisemitisme. Als de pro-Palestijnse beweging morgen spontaan zou stoppen en niets meer zou organiseren, zou dat geenszins leiden tot een afname van antisemitisme, integendeel.
Wat de Tweede Kamer en de regering (huidige en toekomstige) willen doen is het demonstratierecht aanvallen, door het moeilijker te maken om te demonstreren, en het gemakkelijker te maken voor gemeentes om demonstraties te verplaatsen en te verbieden. We zien al hoe er meer repressie plaatsvindt, ook binnen scholen en universiteiten, zoals bij het Amsterdam University College, waar de politie vijf vreedzame demonstranten had gearresteerd en geweld had ingezet tegen vele anderen.
Dit is onderdeel van een internationale trend. De slogan “Intifada tot de overwinning” wordt ook gecriminaliseerd door de staat en leidde tot arrestaties van kameraden van de IMT in Groot-Brittannië; bij onze zusterorganisatie in Oostenrijk werden twee kameraden opgepakt en aangeklaagd voor het gebruik van deze slogan.
Het is duidelijk dat de Palestina-solidariteitsbeweging miljoenen mensen rond de wereld geradicaliseerd heeft. Die mensen hebben genoeg van de leugenaars die aan de macht zijn en niets doen om deze genocide te stoppen. Deze hebben zelfs de moed om hun “verontwaardiging te uiten” nadat Israël hulpverleners vermoordde die voedsel en hulpmiddelen naar Gaza zouden brengen.
Ze zijn doodsbang dat zoveel jongeren, studenten en arbeiders, door deze situatie geradicaliseerd zijn geraakt en tot de conclusie komen dat de strijd niet “alleen” tegen de oorlog gevoerd moet worden, maar ook tegen het systeem dat de imperialistische oorlogen veroorzaakt! Steeds meer mensen trekken deze conclusie, waardoor de heersende klasse voor haar positie moet vrezen.
Als zij verwachten de beweging te kunnen stoppen door haar te onderdrukken, hebben zij het verkeerd begrepen. De strijd gaat door, in Nederland en in de hele wereld.
Handen af van Gaza!
Intifada tot de overwinning!
Revolutie tot de overwinning!
