Het fulfillment center (pakhuis) JFK8 op Staten Island in New York is de eerste Amazon-werkplaats in de VS waar een vakbond is opgericht. Een meerderheid van 2.654 mensen stemden voor de stichting van de Amazon Labor Union (ALU), met 2.131 tegen. Een dergelijke stemming komt er ook aan in Bessemer, Alabama. Dit vindt plaats in de context van een nationale organisatiegolf bij Starbucks, een doorbraak in de dienstensector.
De vakbondsoverwinning in New York kan een nieuw tijdperk inluiden, een offensief tegen de bazen. We moeten wel wijzen op de beperkte marge in de stemming op Staten Island en de onzekere resultaten in Bessemer. Decennia van nederlagen en anti-vakbondspropaganda hebben een impact gemaakt. Arbeiders maken zich zorgen om hun banen. Vakbondsleiders moeten nog altijd het belang van een gezamenlijke strijd duidelijk maken - niet met lege woorden en een beroep op het verleden, maar met concrete winsten. JFK8 kan als voorbeeld dienen door te strijden voor hogere lonen, betere omstandigheden.
In deze tijd van kapitalistische crisis kunnen overwinningen echter enkel worden behaald door de tactieken van de klassenstrijd. We moeten breken met de methoden van klassencollaboratie en rechtszaken. Die methoden zijn ontwikkeld om de arbeidersstrijd binnen voor de bazen acceptabele marges te houden. Historisch gezien is grote vooruitgang niet gewonnen door het respecteren van de kapitalistische wetten, maar door klassensolidariteit en strijdbare actie om de bazen ‘onder de streep’ te raken, in hun winsten.
Vakbonden en stakingsacties waren ooit verboden. De arbeidersklasse deed desondanks wat ze moest doen om te overleven. Dat is vandaag met solidariteitsstakingen, politieke stakingen, bezettingsstakingen en andere stakingsvormen die werken (de productie stilleggen en onderkruipers tegenhouden) niet anders. In de komende jaren moeten Amazon- en Starbucks-werkers de weg wijzen en in de voetsporen treden van onze heldhaftige voorgangers die de achturendag wonnen en de Congress of Industrial Organizations oprichtten. Het onderhoud en de toekomst van iedere Amerikaanse arbeider hangt ervan af. We moeten, met of zonder het huidige vakbondsleiderschap, ons eigen lot in handen nemen.
De leiders van de AFL-CIO en andere grote vakbonden kunnen het tij keren voor de arbeiders. Zij moeten een grote actie organiseren uit solidariteit met de acties bij Amazon en Starbucks en een nationale campagne voeren om alle soorten ongeorganiseerde werkers te organiseren. Uiteindelijk moet de arbeidersklasse onafhankelijk in haar eigen belang optreden: niet alleen op het economische front, tegen individuele kapitalisten en industrieën, maar ook in de politiek. Dat is de enige manier om de geconcentreerde macht van de kapitalisten en alle anti-vakbondswetgeving te overwinnen en beleid te voeren in het belang van de arbeiders en tegen het kapitalistische systeem.
