Het kabinet-Schoof is aangetreden, het ‘echt rechtse’ kabinet dat het stokje heeft overgenomen na 13 jaar van kabinetten-Rutte. Verre van een einde te maken aan de chaos en stagnatie in Nederland, zal dit kabinet de situatie enkel verder destabiliseren.
Na veel gedoe en geruzie wisten PVV, NSC, BBB en VVD een kabinet te vormen. Om de heersende klasse gerust te stellen, werd besloten om de vier fractievoorzitters in de Kamer te laten en een ‘extraparlementair kabinet’ te vormen, oftewel een kabinet onder leiding van een partijloze technocraat.
Premier Dick Schoof heeft een lange loopbaan als directeur van de Immigratie- en Naturalisatiedienst, directeur Openbare Orde en Veiligheid bij Binnenlandse Zaken, directeur-generaal van de Politie, Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid, directeur-generaal van de AIVD, en secretaris-generaal van het ministerie van Justitie en Veiligheid. Hij is een topman van het repressieapparaat van de Nederlandse staat, die door zijn staat van dienst een vertrouweling is van de Nederlandse heersende klasse.
Het Hoofdlijnenakkoord van het kabinet-Schoof staat vol met bezuinigingsplannen voor de Rijksoverheid, het onderwijs, de zorg, en de cultuursector, die de werkende klasse en middenklasse zullen raken, terwijl de superrijken en grote bedrijven lastenverlagingen krijgen. [Lees hier meer over het Hoofdlijnenakkoord]
Dit alles betekent echter nog steeds niet dat de heersende klasse hiermee een stabiel en betrouwbaar kabinet krijgt om haar belangen te dienen. Integendeel…
De eerste debatten in de Tweede Kamer met de nieuwe bewindslieden, op 4 juli, lieten de grootst mogelijke klucht zien. Het was één zootje ongeregeld: bewindslieden die niet met één stem konden spreken en elkaar tegenspraken; Fleur Agema die tijdens een debat een provocerende tweet verstuurde; Geert Wilders die de nota bene door hem aangedragen premier uitmaakte voor een “slappe hap”; Yesilgöz die haar coalitiegenoten Agema en Wilders aanviel.
Hiermee wordt duidelijk getoond dat er geen sprake is van een sterk rechts kabinet waarvoor al geruime tijd gepleit wordt door allerlei rechtse opiniemakers. Dit kabinet zal zeer waarschijnlijk niet lang overeind blijven.
Het experiment van een deel van de heersende klasse om in te zetten op anti-migratieretoriek en een coalitie met de PVV, verloopt niet volgens plan. Wilders heeft allerlei concessies gedaan, vooral wat betreft sociale plannen (zorg, btw-verlaging, etc.), wat voor ons geen verrassing is: zoals vaker uitgelegd, is Wilders een rechtse burgerlijke demagoog, die in laatste instantie altijd de kant van het grootkapitaal kiest.
Tegelijkertijd is de PVV geen normale burgerlijke partij. De traditionele burgerlijke partijen, zoals CDA, VVD en D66, hebben allerlei interne mechanismen om ‘talent’ te trainen, op lokaal, provinciaal en landelijk niveau, waar deze mensen kunnen netwerken met vertegenwoordigers van verschillende bedrijfssectoren, mensen in het staatsapparaat, etc. In de gemeenteraden, -besturen, de Tweede Kamerfractie, enz. leren zij ‘realistisch’ (d.w.z., voor de kapitalisten toelaatbaar) beleid te maken, compromissen te sluiten in het algemeen belang (d.w.z. het belang van het kapitaal), enzovoort. Bij de PVV is dit zo goed als afwezig. De partij staat volledig onder controle van Geert Wilders en heeft slechts een handjevol ervaren bestuurders. Dit is echter bijzaak, want Wilders’ doel in de afgelopen jaren was vooral het voeren van (in woorden) harde, demagogische oppositie tegen de kabinetten-Rutte, om zoveel mogelijk zetels te winnen uit de onvrede met Rutte’s beleid. De medewerkers die de PVV aantrekt zijn niet de kleurloze carrièristen zoals bij de andere burgerlijke partijen, maar een bende avonturiers, mafklappers, en allerlei reactionaire figuren die alles willen doen om Geert te dienen.
Het is moeilijk om deze figuren te temmen. Geert Wilders heeft zelf al veel moeite met zijn nieuwe rol. De heersende klasse heeft echter weinig keus, want de traditionele burgerlijke partijen zijn in crisis. Om die reden zitten er nu totale clowns als Marjolein Faber en Reinette Klever in het kabinet, die nu plechtig beloofd hebben geen racistische complottheorieën over ‘omvolking’ meer te verspreiden. De rest is echter niet veel beter. De ‘normalere’ burgerlijke politici als Mona Keijzer verspreiden dezelfde soort racistische bagger, door bijvoorbeeld te beweren dat antisemitisme ‘bijna onderdeel is van de islamitische cultuur’.
De Nederlandse burgerlijke democratie is een groot circus, dat is zeker waar. Dat komt echter niet door dit kabinet, maar is al lange tijd het geval. De ‘democratie’ was altijd al een grote show met allerlei acrobatische politici en getemde partijen die alle mogelijke kunstjes uitvoerden, waarbij uiteindelijk altijd de belangen van de heersende klasse gediend werden. De nieuwste ontwikkeling in het circus is dat de clowns nu de boel hebben overgenomen.
De bron hiervoor is de immense onvrede en het wantrouwen in de politiek binnen de Nederlandse samenleving, nu het Nederlandse kapitalisme niet meer de bestaanszekerheid en vooruitgang kan garanderen die er in het verleden voor delen van de middenklasse en arbeidersklasse een tijd bestond. De rechtse demagogen hebben die onvrede gekaapt, wat mogelijk was doordat er een klassenalternatief op links ontbreekt.
Dit kabinet vol clowns is geen vriend van de werkende klasse en zal, zolang het overeind staat, verdere aanvallen op de werkers uitvoeren. Het is nu tijd om werkers en studenten te mobiliseren, om in verzet te komen. Als revolutionaire communisten dragen we hier ons steentje aan bij en zullen we bouwen aan een communistische organisatie die een werkelijk alternatief kan vormen en het hele circus omver kan trekken. Wil je meehelpen, sluit je aan!
