"On lâche rien!” We geven niet op! Deze slogan vat goed de geest samen van de militante en vastberaden arbeiders-en jongerenbeweging tegen de wet El Khomri. De beweging is nu haar derde maand ingegaan. Vorige week staakten de olieraffinaderijen, havens en kerncentrales en werden de brandstofdepots door arbeiders geblokkeerd. In welk stadium bevindt de beweging zich en wat zijn de perspectieven?

In Spanje is er een nieuwe ontwikkeling in de politieke situatie. De linkse partijen Podemos en Izquierda Unida hebben een electorale overeenkomst gesloten.

Voor het raadgevend referendum van 6 april roept Vonk op tot een socialistische nee-stem, tegen de imperialistische politiek van de EU en in solidariteit met de Oekraïense werkende klasse. Lees hier onze verklaring.

Opnieuw zagen we een meedogenloze slachtpartij tegen onschuldige burgers. Marxisten veroordelen zulke terreurdaden streng, net zoals ze de moord op duizenden mensen in Syrië en andere door oorlog verscheurde landen veroordelen. De vraag is: “Wat kan er gedaan worden om deze waanzin te stoppen?”

Eerder deze maand werd Moskou opgeschrikt door een luguber voorval. Een verwarde vrouw werd gearresteerd toen ze al schreeuwend bij de ingang van een metro station rondliep met een afgehakt kinderhoofdje. De vrouw in kwestie was gekleed in traditionele islamitische kledij en riep onder andere de kreet "Allah-uh Akbar" en "Ik ben een terrorist." Zij was afkomstig uit de voormalige Sovjetstaat Oezbekistan en was in de Russische hoofdstad aan het werk als kinderoppas.

Het volgende artikel komt uit Vonk nr. 10 en dateert uit november. Het beschrijft ons standpunt m.b.t. het referendum over het Associatieverdrag met Oekraïne. Wij zijn zowel tegen het officiële ja- en nee-kamp. In plaats daarvan pleiten we voor een socialistische nee-campagne, in het belang van de Nederlandse en Oekraïense werkende klasse.

Verklaring van onze internationale organisatie, de International Marxist Tendency (IMT), over de aanslagen in Parijs.

"De heersende klasse en de ‘socialistische’ regering zullen van deze aanslagen en de emotie die ze veroorzaken politieke munt willen slaan. Hiermee willen ze de aandacht van de gewone bevolking afleiden van de crisis, de desastreuze sociale gevolgen en het reactionaire beleid gevoerd in het belang van een kleine minderheid van patroons. In die zin moeten de oproepen voor ‘nationale eenheid’ worden verworpen door de linkerzijde in Frankrijk als in Nederland."

Het vrijhandelsverdrag tussen de VS en de EU, Transatlantic Trade & Investment Partnership, beter bekend onder de afkorting TTIP, heeft terecht veel stof doen opwaaien. Al bijna 3 miljoen Europeanen hebben een petitie tegen dit verdrag ondertekend. Lees onze nieuwe brochure.

De overweldigende overwinning van Jeremy Corbyn voor het leiderschap van de Labour Party is een politieke aardbeving van gigantische proporties. Ze heeft de politieke kaart van Groot-Brittannië op z'n kop gezet. Honderdduizenden arbeiders en jongeren, snakkend naar verandering, vieren deze overwinning in het hele land. Michael Meacher heeft de Corbyn-campagne correct beschreven als 'de grootste niet-revolutionaire omkering van de maatschappelijke orde.'

Niemand had kunnen verwachten dat de verkiezingsrace voor de nieuwe leider van de Britse Labour Party zo spannend zou worden. De voorzittersverkiezing was een wedstrijdje ver-plassen tussen Blairistische kandidaten, totdat een groep parlementariërs besloot dat het misschien iets minder saai zou worden als de 'ouderwets linkse' Jeremy Corbyn ook mee zou mogen doen. De gevolgen hadden ze niet kunnen inschatten.

De overeenkomst die in de late uurtjes van 13 juli aan Griekenland opgedrongen werd, na een nachtelijke marathon van onderhandelen met de Eurotop, kan enkel als een vernederende overgave omschreven worden. Griekenland heeft in feite zijn zelfbeschikkingsrecht tegenover de Trojka opgegeven, in ruil voor een nieuw financieel wurgcontract en vage beloftes over een schuldherschikking (geen kwijtschelding) die op een later tijdstip- misschien- zal besproken worden. Deze overeenkomst zal geen zoden aan de dijk brengen. Het zal Tsipras en Syriza politiek uitschakelen en Griekenland op economisch vlak nog dieper in de recessie duwen. Het bracht ook diepe onenigheid in de Europese Unie aan het licht.