Latijns-Amerika is een continent dat zich in een gevecht bevindt tussen revolutie en contrarevolutie. Jorge Martín beschrijft de nieuwste ontwikkelingen in drie landen.

Dit artikel werd geschreven op 8 oktober. Intussen heeft de gevluchte regering, met bemiddeling van de VN en het Vaticaan, een deal gesloten met CONAIE, waarbij het gehate bezuinigingspakket geschrapt is in ruil voor het beëindigen van de protesten. Een grote overwinning voor de massa's! Echter, zolang Moreno aan de macht blijft, zijn nieuwe bezuinigingspakketten onvermijdelijk.

Hoewel er het hele jaar bosbranden zijn in de Amazone, woedde er de afgelopen weken een recordaantal bosbranden. Het Braziliaanse Agentschap voor Ruimteonderzoek (INPE) heeft dit jaar via satellietbeelden meer dan 73.000 brandpunten waargenomen. Vorig jaar waren dat er tussen 1 januari en 20 augustus 40.000.

Op 23 januari werd Juan Guaidó erkend als president van Venezuela door onder andere de VS, Canada en Brazilië. De roulerend voorzitter van de National Assembly had zichzelf tijdens een manifestatie uitgeroepen tot president. Verschillende EU-landen, waaronder de Spaanse staat en Nederland, hebben Guaidó inmiddels als president erkend.

Er is een staatsgreep onderweg in Venezuela, gepromoot door het imperialisme en zijn lakeien van het Lima-kartel; en uitgevoerd door zijn marionetten in de oppositie. Op 23 januari kwam de coup in een hoger stadium van uitvoering terecht, toen afgevaardigde Guaidó een eed aflegde als 'president verantwoordelijk voor de republiek'.

Dit is een gezamenlijke verklaring van onze kameraden van Bloque Popular Juvenil (El Salvador), Izquierda Marxista (Honduras) en La Izquierda Socialista (Mexico) over de migrantenkaravaan van duizenden mensen die zich van Centraal-Amerika richting de VS beweegt. De arbeiders in de verschillende landen in de regio, hebben meer gemeen met elkaar dan met de lokale elites en het Amerikaanse imperialisme.

Bolsonaro won de tweede ronde van de Braziliaanse presidentsverkiezingen met een score van 55%. Hij versloeg hiermee Haddad – de kandidaat van de Arbeiderspartij (PT) die 45% behaalde. Alle hoop op een ultieme nek-aan-nekrace werd de bodem ingeslagen. Dit resultaat is een achteruitgang voor de arbeidersklasse en de armen. We moeten begrijpen wat dit betekent, wat tot dit resultaat leidde en welke strategie de arbeidersbeweging tegenover deze reactionaire regering zou moeten ontwikkelen.

Op 1 augustus viel de Argentijnse Nationale Gendarmerie een wegblokkade aan van demonstranten van de inheemse Mapuches, die demonstreerden tegen het landbeleid van de multinational Benetton. Hierbij werd de activist Santiago Maldonado gearresteerd, die nu is 'verdwenen'. Dit heeft geleid tot een massabeweging van honderdduizenden Argentijnen tegen de regering-Macri.

De crisis in Venezuela is een bedreiging voor de verworvenheden van de Venezolaanse revolutie. Nadat president Maduro opriep tot verkiezingen voor een Grondwetgevende Vergadering op 30 juli, riepen de VS en EU op tot het niet erkennen van deze Vergadering. Hun steun voor de contrarevolutionaire oppositie steken ze niet onder stoelen of banken. Wij zijn daarentegen solidair met de Venezolaanse revolutie!

De Bolivariaanse revolutie in Venezuela heeft met de ergste crisis af te rekenen sinds de verkiezing van president Chávez in 1998. De rechtse oppositie voert de afgelopen 40 dagen ononderbroken gewelddadige protesten aan tegen de regering en de provocatieve verklaringen van Washington en rechtse Latijns-Amerikaanse regimes doen er nog een schepje bovenop. Het doel is duidelijk: de huidige regering met alle mogelijke middelen ten val brengen!

Op vrijdag 26 november, om 22.29 uur, stierf de Cubaanse revolutionaire leider Fidel Castro op negentig jarige leeftijd. Zijn broer Raul Castro kondigde het nieuws voor de Cubaanse bevolking en de wereld aan in een televisietoespraak rond middernacht. Zijn dood was niet onverwacht, aangezien hij al enkele jaren ziek was en zijn formele politieke verantwoordelijkheden reeds had neergelegd. Toch kwam het nieuws als een schok voor zowel vriend als vijand.

 6 december 2015: de Venezolaanse Kiescommissie (CNE) maakt laat op de avond de voorlopige, maar wel beslissende verkiezingsresultaten voor het parlement bekend. De verenigde oppositie (MUD) wint 99 zetels en de regerende socialistische partij (PSUV) haalt er 46. Er zullen later nog 22 zetels verdeeld worden. Dit is een zware klap en het is onze plicht de oorzaken te analyseren en de waarschijnlijke gevolgen toe te lichten.