De Provinciale Statenverkiezingen van 20 maart leidden tot een grote schok. Het Forum voor Democratie werd de grootste partij in de Senaat. Al snel werden de vergelijkingen gemaakt met de opkomst van Pim Fortuyn in 2002, de laatste keer dat er zo'n snelle opkomst van een partij was.

Het kabinet Rutte III leek relatief eensgezind en stabiel te zijn. De aankomende verkiezingen van 20 maart en de bewegingen van onderop vergroten nu echter de spanningen. Redactioneel van Revolutie 6.

Wordt, na de Brexit-stem en de verkiezing van Trump, Geert Wilders' partij PVV de grootste in Nederland? Dit was de angst van de Europese heersende klasse, die zeer opgelucht was dat premier Rutte's VVD op nummer één kwam. Het was ook de vraag die gesteld werd door de vele buitenlandse journalisten die het land overspoelden. In normale omstandigheden worden Nederlandse verkiezingen nou niet beschouwd als het meest boeiende wat er speelt. Dit waren echter geen normale omstandigheden.

Eerste bedenkingen over de verkiezingsuitslag van onze kameraad Dmitri Lenselink. Een uitgebreidere verkiezingsanalyse volgt snel.

De Tweede Kamerverkiezingen van 15 maart zullen belangrijke verkiezingen zijn. Niet enkel vanuit Nederland, maar ook vanuit het buitenland wordt er gekeken naar de peilingen en de ontwikkelingen. In de traditioneel stabiele landen van Noord-Amerika en Europa was het decennia lang gebruikelijk dat de heerschappij van conservatieve en liberale kapitalistische partijen zich afwisselde met die van de sociaal-democraten. Af en toe waren er kleine bewegingen naar links en naar rechts over secundaire vraagstukken, maar de heerschappij van de bankiers en multinationale bedrijven was onbetwist. Dit artikel verschijnt in Vonk nr. 14 (maart 2017).

De gemeenteraadsverkiezingen van afgelopen woensdag reflecteren een onvrede met de heersende politiek. Dit is duidelijk te zien in het verlies van coalitiepartijen VVD en PvdA, en de zeteltoename van D66, SP en de lokale partijen. Maar nog meer wordt de onvrede weerspiegeld in de lage opkomst (slechts 53,8%), veroorzaakt door een algehele afkeer van de politiek en een gevoel van machteloosheid.